بسم الله الرحمن الرحیم...
اربعین مولا و سالارمان حسین ع است. و من می اندیشم چه شد که حسین تنها شد... گاهی ذهنم سمت ِ کوفه میرود.. می اندیشم به مسلم... چه شد که مسلم را یاری نکردند؟ هرکس منفعت طلبی پیشه کرد و گفت دیگرانی هستند.. دیگرانی هستند.. دیگرانی هستند...
و به حال می اندیشم... به هجوم ِ بی وقفهء دشمنان این عصرمان به اعتقاداتمان... و تیز کردن ِ نیزه هایش برای عدم ِ آمادگی جامعه برای ظهور حضرتش... و دشمنی ِ دشمنان با حضرت ماهش...
هرکدام از مایی که بیکار نشسته ایم و سنگی به سمت ِ دشمن پرتاب نمیکنیم؛ جزو آن دسته ای هستیم که حسین را یاری نکردند... که حسین زمانمان را یاری نمیکنیم...
و بیتی قدیمی در ذهنم جولان میکند:
و باز عهدنامه هایی که برای حسین زمان فرستادیم..
ولی از نیامدنش روشن است که اهل کوفه هستیم...
بار خدایا... مارا از کوفی بودن برهان...
